‘Padi Open Water’ op Ko Tao

Na nog een laatste weekje doorbijten in The Briza (met welgeteld ‘0’ gasten in de laatste vier dagen…) zijn Richard en ik twee dagen eerder dan geplanned vanuit Khao Lak vertrokken. Doordat we geen weekend meer hadden genomen konden we eerder naar Ko Tao waar we onze Padi Open Water cursus zouden gaan volgen. Het is achteraf maar goed ook dat we twee dagen eerder weg konden, aangezien onze heenreis niet geheel zoals geplanned verliep... Om van Khao Lak naar Ko Tao te komen heb je twee mogelijkheden; eerst naar Chumpon en van daaruit een directe boot naar Ko Tao, of naar Surrathani en van daaruit een boot naar Ko Phangan waar je overstapt op een boot naar Ko Tao. De twee opties zouden elkaar niet zoveel ontlopen in reistijd, maar omdat we het overstappen tot een minimum wilden beperken besloten we via Chumpon te gaan. Onze bus ging echter eerst naar Surrathani en daar kon een touroperator ons vertellen dat doorrezien naar Chumpon niet zoveel zin had omdat we daar dan de overstap op de boot naar Ko Tao zouden missen. Zijn advies: neem vanaf hier de boot naar Ko Phangan en stap vervolgens over op een boot naar Ko Tao (want die zou zeker nog wel vertrekken als we ’s middags in Ko Phangan zouden aankomen.....) Dus goedgelovig als we waren vetrokken we met de boot naar Ko Phangan, waar (je voelt ‘m al aankomen...) die dag geen boot meer naar Ko Tao zou vertrekken... Daarbovenop is in de bus van Khao Lak naar Surrathani mijn camera uit mijn tas gejat wat niet bepaald een boost voor mijn humeur van die dag was... Dus helaas geen foto’s dit reisverslag..!

Uitgerekend de dag dat wij vast zitten op Ko Phangan was het eiland afgeladen met leipe backpackers die klaar waren om een nachtje door te halen op Haad Rin Beach voor de beroemde (en beruchte) Full Moon Party. Dit betekende dat er zo’n 20.000 meer toeristen op het eiland waren, dus we maakten ons alvast op voor een nachtje doorhalen mochten we geen accommodatie kunnen vinden.. Gelukkig vonden we nog iets goedkoops en aangezien het Full Moon Party was hadden we maar alvast een kaartje voor de boot naar Ko Tao gekocht, anders zouden we nog langer vast zitten.. Omdat we er dan toch waren zijn we maar een kijkje gaan nemen bij de Full Moon Party waar een lap strand van +- 1 km lang afgeladen was met feestende backpackers! Iedereen onder de fluoriserende verf en met ‘buckets’ over het strand. De bucket is een leuk Thais fenomeen. Je neemt een speelgoed emmertje waarmee je vroeger als kind zandkastelen bouwde en vult deze voor de 2/3 met wiskey / rum / gin of wat voor sterke drank dan ook, men gooit daar vervolgens een frisdrank naar keuze op en om iedereen wakker te houden gedurende de nacht word er ook nog een flesje Redbull doorheen gemikt! Je begrijpt het al, meer dan twee van die units en je ligt de rest van de nacht laveloos op het strand... Ondanks dat het leuk was om een avondje aapjes te kijken en de verschillende muziekstijlen dwars door elkaar te horen was ik niet bepaald in de feeststemming en ben ik na een paar uurtjes weer richting onze bungalow gegaan om nog even wat uurtjes slaap te pakken.

Na de volgende ochtend stevig ontbeten te hebben zijn we om 1 uur dan toch met de boot naar Ko Tao afgereisd. Ko Tao is een erg klein, maar gezellig eiland wat net als Ko Phangan voornamelijk door backpackende jeugd bezocht wordt. Via Khaosan Holiday hadden we onze Padi Open Water inclusief verblijf in Coral Grand Resort geregeld. Ondanks dat we toch een dag eerder in Ko Tao waren aangekomen dan orgineel geplanned zijn we de volgende dag meteen begonnen met de theorie aangezien we dan ook een dag eerder terug naar Rangsit konden zodat we geen colleges zouden missen. Richard en ik hadden samen met een Argentijns en een Australisch meisje een Engelse instructeur genaamd Julien toegewezen gekregen die ons de komende vier dagen Padi Open Water gecertificeerd zou maken. De tweede dag bestond uit een zwembad sessie van +- 3 uur waar we het één en ander aan oefeningen zouden doen. Julien is een ervaren duikinstructeur die ons echt perfect begeleide, hij was erg te spreken over hoe de groep het die dag gedaan had! Cursusdag nummertje ‘3’ stond in het teken van de eerste twee ‘open water’ duiken. ’s Middags vertrokken we met één van de boten van Coral Grand naar de eerste duiklocatie genaamd ‘Twins’. Na de nodige ‘buddy checks’ (je duikt altijd met een ‘buddy’, zowel voor de veiligheid als voor de fun) zijn we door middel van de ‘Death Mexican’ te water gegaan. Echt een super ervaring die eerste duik. We hebben niet veel oefeningen gedaan, maar voornamelijk rond gezwommen en genoten van al het onderwaterleven wat je tegenkomt! De tweede duik bij ’‘White Rock’ was ook erg mooi, maar bestond uit wat meer uit oefeningen doen, zoals je regulator (waar je door ademt) terug vinden, je lucht delen, masker op en af, je drijfvermogen controleren en navigeren onder water. Helaas ondervond het Argentijnse meisje wat problemen met klaren aangezien ze een lichte verkoudheid had opgelopen, hierdoor heeft ze haar Open Water cursus moeten staken om het later te vervolgen.

De laatste dag van onze Open Water cursus vetrokken we om kwart over 6 ’s ochtends naar ‘Chumpon Pinnacle’ (Top 20 duiklocaties ter wereld). Tijdens deze duik zouden we naar 18 meter diepte gaan (wat als de maximum van een Open Water duiker wordt gezien). Wederom hebben we weer prachtige dingen gezien onder water, een gigantische hoeveelheid verschillende vissen (barracuda’s, clownfish, batfisch, butterflyfish en nog veel meer..) en super mooi koraal! Onze laatste duik was wederom bij ‘Twins’, waar we na wat oefeningen een manicure hebben gekregen van een aantal kleine garnaaltjes. Na ons ‘examen’ zijn we allebei geslaagd voor ons Padi Open Water en zijn we officieel ‘Open Water Divers’! Nice! Eind juni zal ik met Robien terugkomen en dan ga ik mijn ‘Padi Advanced Open Water’ halen, 5 extra duiken waarvan 1 naar 30 meter diepte en een nachtduik, ik kijk er erg naar uit! Kan niet wachten om samen met Robien (die al een ‘Advancend Open Water’ duiker is!) allerlei mooie duiken door Azië te gaan maken! De volgende keer op Ko Tao zorg ik dat er wel een camera aanwezig zal zijn en bovendien ben ik van plan dan ook een onderwatercamera te gaan huren zodat jullie al mijn ervaringen met eigen ogen kunnen zien!

Nu nog even een 3.5 week de puntjes op de i zetten in Rangsit en dan komt 18 juni eindelijk Robien deze kant op! Ik kan niet wachten!!!